Gerrit Komrij, 1944

DE DICHTER

Toen het letterkundig tijdschrift

Hem een briefje toe deed komen,

Waarin stond: ‘Mijnheer, uw verzen

Waren lang niet slecht, we zullen

Er eerdaags een paar van plaatsen,’

Zwol zijn borst tot slagschikhoogte.

Heel zijn leven werd nu anders.

Hij ging doen alsof hij grote

Mensen hoogstpersoonlijk kende.

Hij zei stad wanneer jij blad zei.

Hij zei held wanneer jij speld zei.

Hij zei ach wanneer jij dag zei.

En daarvan wilde hij leven!